شعر ".... هفتم" از شاعر "مهدی نادعلیان"
من مانده ام و
تنهایی
که خدا بود!
****
همه خوبیم!
من، پنجره، اطلسی ها ، حتی آینه
تنها گاه و بی گاه
فنجان سراغ شهد لبانت
از من می گیرد.
****
دیگر
به آسمان هم اعتمادی نیست
خودم می آیم
سراغت از ماه می گیرم!
:: موضوعات مرتبط:
شاعران سایت شعرنو ,
,
:: برچسب‌ها:
نادعلیان ,
مهدی ,
,
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
